مدتها فکر می کردم که هر آدمی باید بداند که توی زندگی اش به کجا می خواهد برسد.

بعدها فهمیدم که اساسا قرار نیست آدم، آخر عمرش به جایی برسد.

بلکه صحیح تر است بگوییم که هر انسانی آخر عمرش به چه چیزی «تبدیل می شود».

مثل کاغذی که وقتی می سوزد تبدیل به خاکستر می شود؛

مثل بذری که وقتی عمرش تمام می شود تبدیل به یک درخت یا بوته گل می شود!
 

اما انسان، می تواند تبدیل به چیزهایی شود که برای مدتها پس از مرگش زنده بمانند....

مثل بتهوون که خودش را تبدیل به سوناتهای مهتاب و فورالیزه کرد...

مثل داوینچی که خودش را تبدیل به تابلوی مونالیزه کرد...

مثل ون گوگ که خودش را تبدیل به گلهای افتاب گردان کرد...

مثل سهراب که خودش را تبدیل به حجم سبز کرد...

مثل شاملو که خودش را تبدیل به آیدا در آینه کرد...

مثل مشیری که خودش را تبدیل به شعر کوچه کرد...

تو میخواهی به چه چیز تبدیل شوی......؟؟؟