|
|
خداوندا! عطا فرما
وقتی که حادثه‌‌ای غیرمتعارف و غیرمنتظره یاناراحت
کننده ای برای‌تان اتفاق می‌افتد، چه عکس‌العملی دارید؟
آیا اول سعی‌می‌کنید بفهمید در مورد آن چه‌کاری
می‌توانید انجام دهید یا به دوستان‌تان تلفن می‌زنید
و از آنان سؤال می‌کنید که چه‌کار باید بکنید
یااول دعامی‌کنید؟ کدام‌یک را انجام می‌دهید؟
ما در زندگی‌های‌مان، دو انتخاب داریم:
یا دعا کنیم یا این‌که نگران باشیم.
بعضی‌ها هر دو را با هم انجام می‌دهند.
اگر شما هم این‌کار را می‌کنید، پس به‌طور
واقعی دعا نمی‌کنید. شاید یک‌سری جملات
را می‌گویید ولی واقعاً دعای باایمان نمی‌کنید
زیرا نمی‌شود باایمان رفتار کنید و در عین حال،
نگران هم باشید. ما قرار نیست با نگرانی،زندگی
کنیم ولی اگر باایمان دعا نکنیم، کاری به‌جز نگران بودن نداریم.
اگر به قدرت دعا ایمان نداشته باشیم،
چیزی غیر از نگرانی، برای‌مان باقی نمی‌ماند.
تنها راه لذت بردن از زندگی و در آرامش بودن،
سپردن نگرانی‌ها به خداست.
باید بدانید که چه‌کاری را می‌توانید و چه‌کاری را
نمی‌توانید انجام دهید. باید آن‌چه را که می‌توانید،
انجام دهید و مسؤولیت آن را بپذیرید و نگرانی‌های‌تان
را هم به خدا بدهید و کاری که از عهده‌‌تان خارج است
را با دعا کردن، به خدا بسپارید و او را وارد کار کنید
و بدین‌ترتیب، خود را رها گردانید .
چون باید یاد بگیرید که این کار شما نیست.
برگرفته از (کتاب قصرآرامش)
